Verdachte

De verdenking van een strafbaar feit kan op natuurlijke personen betrekking hebben maar ook op rechtspersonen, dus ondernemingen. In drie gevallen kun je als verdachte worden aangemerkt.

1. Wanneer uit feiten en omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit kan worden bevonden. In de praktijk wordt door rechters vrij snel aangenomen dat iemand terecht als verdachte is aangemerkt. Indien echter achteraf blijkt dat iemand onterecht als verdachte is aangemerkt, kan dit tot gevolg hebben dat het toepassen van een dwangmiddel (aanhouding, doorzoeking, inbeslagneming) onrechtmatig is geweest. Afhankelijk van de aard en de ernst van de onrechtmatigheid, kan hierdoor het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk worden verklaard, bewijsmateriaal worden uitgesloten of strafvermindering plaatsvinden. Het kan ook zijn dat de onrechtmatig zo klein wordt geacht dat wordt volstaan met de enkele constatering.
2. Als je daadwerkelijk al wordt vervolgd en dus reeds bent beschuldigd van het plegen van een strafbaar feit. Een vervolgingshandeling kan bestaan uit de politie die jou op het bureau als verdachte verhoort of jouw woning doorzoekt, indien je wordt aangehouden en in verzekering wordt gesteld of het uitreiken van een dagvaarding of een strafbeschikking door het Openbaar Ministerie.
3. Wanneer een strafrechtelijk financieel onderzoek tegen jou loopt of een ontnemingsvordering tegen jou is ingesteld. Dan word je er namelijk van verdacht winsten te hebben gehad uit het plegen van een strafbaar feit. Die winsten probeert justitie dan van jou af te pakken. In de praktijk wordt dit ‘het ontnemen van het wederrechtelijk verkregen voordeel’ genoemd. Het Openbaar Ministerie wordt hier steeds actiever in. Het is dus noodzaak dat strafrechtadvocaten zich hier actief tegen verzetten. De ontnemingsvordering valt niet samen met een eventuele straf bij een veroordeling.