Wel of geen omgang met de hond?

Het komt regelmatig voor. Twee echtgenoten besluiten om te scheiden maar komen er niet uit bij welk baasje de hond na de echtscheiding moet gaan wonen. Beide echtgenoten zijn emotioneel gehecht aan het beestje en behouden het huisdier het allerliefste zelf. Een scheiding betekent echter dat de hond zijn twee baasjes niet beide kan behouden. Wat regelt de wet hierover en kan een echtgenoot een omgangsregeling met de hond afdwingen?  

Hoewel menig hondeigenaar het waarschijnlijk niet eens is met de wet, bepaalt de wet dat een hond een ‘goed ’ is en daarom dus onderdeel is van de inboedel van de echtgenoten. Juridisch heeft de hond (of kat, konijn, cavia, parkiet, dwerghamster…) dus dezelfde status als het koffiezetapparaat.

Wanneer er sprake is van een huwelijk in gemeenschap van goederen komt de eigendom van de hond aan de beide echtgenoten samen toe. Echtgenoten zullen tijdens een echtscheidingsprocedure de inboedel (en dus ook de hond!) moeten verdelen. Er kan in dit kader van alles afgesproken worden, dus ook een omgangsregeling

Verdeling

Als beide echtgenoten de hond willen behouden, dan ontstaat er een conflict. Komen de echtgenoten er niet uit, dan zal de rechter de knoop door moeten hakken. De rechter zal dan een afweging maken tussen de belangen van de echtgenoten. In de praktijk wordt dan vaak gekeken naar het belang van de hond en spelen vragen wie de hond in het verleden heeft verzorgd en wie het beste voor de hond kan zorgen in de toekomst een belangrijke rol. De echtgenoot in een flatje vier hoog in de stad met een fulltime baan zal het dan waarschijnlijk afleggen tegen de andere echtgenoot in een grote woonboerderij met een flexibel rooster.  Overigens, indien de hond wordt toebedeeld aan de ene echtgenoot, moet hij/zij wél de helft van waarde van de hond vergoeden aan de andere echtgenoot, net zoals het geval zou zijn geweest bij het koffiezetapparaat.

Omgangsregeling

Hoewel echtgenoten zelf van alles kunnen afspreken over de hond is er geen wettelijke regeling voor omgang met een hond. Als een van de echtgenoten dus niets ziet in een ‘omgangsregeling’ (juridisch spreekt men van een gebruiksregeling) zal de andere echtgenoot zich daarbij neer moeten leggen.

Samenwoners

Voor samenwoners geldt dat -indien zij geen afspraken hebben gemaakt over de hond/inboedel- de eigenaar van de hond hem na de verbreking van de relatie weer mee mag nemen. Het goed blijft dus bij de eigenaar. Een omgangsregeling is ook in dit scenario mogelijk maar niet juridisch afdwingbaar. In de praktijk blijkt het overigens soms moeilijk om de eigendom van een hond aan te tonen.