Op 30 juni 2017 heeft de Centrale Raad van Beroep (de hoogste rechter op het gebied van sociaal zekerheidsrecht) in een uitspraak uiteengezet hoe de rechter moet omgaan met zaken waarin de overheid zich beroept op het advies van een eigen medisch deskundige.
Een rechter kan bepalen dat een straf of een gedeelte van een straf niet ten uitvoer wordt gelegd, wanneer de veroordeelde zich aan bepaalde voorwaarden houdt. Niet alleen een gevangenisstraf kan voorwaardelijk worden opgelegd maar ook een boete, een taakstraf of een bijkomende straf, zoals bijvoorbeeld een rijontzegging. Alleen van gevangenisstraffen van maximaal 4 jaar kan een gedeelte voorwaardelijk worden opgelegd. Bij langere gevangenisstraffen is dat dus niet mogelijk.
Het komt regelmatig voor. Twee echtgenoten besluiten om te scheiden maar komen er niet uit bij welk baasje de hond na de echtscheiding moet gaan wonen. Beide echtgenoten zijn emotioneel gehecht aan het beestje en behouden het huisdier het allerliefste zelf. Een scheiding betekent echter dat de hond zijn twee baasjes niet beide kan behouden. Wat regelt de wet hierover en kan een echtgenoot een omgangsregeling met de hond afdwingen?
Wij kennen in Nederland het systeem van de voorwaardelijke invrijheidstelling. In veel gevallen, maar niet altijd, hoeft een tot een gevangenisstraf veroordeelde de straf niet geheel uit te zitten.
In de praktijk wordt er regelmatig geld geïnvesteerd in de woning van een partner of echtgenoot, bijvoorbeeld voor de financiering van een aanbouw. De ene echtgenoot/partner investeert dan privégelden in de eigendom van de andere echtgenoot/partner (of in gezamenlijk eigendom). Hierdoor wordt hij niet ineens mede-eigenaar, maar zit zijn privégeld wel in het huis. Wat nu als deze echtgenoten/partners uit elkaar gaan? Krijgt de investerende echtgenoot/partner zijn geld dan terug en deelt hij mee in de waardestijging- of daling van zijn investering?